W Obwodowej Komisji Wyborczej w Żywcu pojawiły się ustne wytyczne urzędników wobec członków komisji wyborczych, aby ci nie parafowali wszystkich stron protokołu wydrukowanego z komputera, a jedynie złożyli swe podpisy na jego ostatniej stronie. Zakaz ten – mający miejsce również w innych obwodach, m.in. warszawskich – uzasadniano przekonaniem, że parafki mogłyby uniemożliwić odczytanie kodów kreskowych oraz że kody te są wystarczającym zabezpieczeniem przed fałszerstwem.
Należy zwrócić tutaj uwagę na fakt, że wyniki wyborów znajdują się na przedostatniej stronie protokołu, co w praktyce oznacza, że strona ta będzie jedynie czystym wydrukiem z komputera bez pieczęci czy podpisu. Zatem w przypadku awarii systemu lub celowego fałszowania danych, nie będzie żadnego dowodu, że dokument ten jest w pełni tym samym, który został przez komisję wydany.
Zwłaszcza, że protokół komisji sporządzony ręcznie, zanim dane zostały wprowadzone do komputera, jest wedle pkt. 69.1 „Wytycznych dla Obwodowych Komisji Wyborczych” (uchwała Państwowej Komisji Wyborczej z 9 marca 2015) zaledwie „projektem protokołu głosowania”, nie posiadającym żadnej mocy prawnej. Nie będzie on mógł zatem posłużyć jako ewentualny środek dowodowy w sądzie. Natomiast argument odnośnie mocy zabezpieczającej kodu kreskowego wydaje się być – w obliczu dzisiejszych możliwości technicznych – aż nie na miejscu. Jednocześnie po obu stronach kodu znajduje się wystarczająca ilość miejsca, by podpisy bądź parafki członków komisji zostały na protokole umieszczone w sposób nie utrudniający odczytanie kodu kreskowego.
Najistotniejszą jednak kwestią jest fakt, że owe urzędowe wytyczne odnośnie podpisywania jedynie ostatniej strony protokołu, bądź zakazu parafowania czy podpisywania pozostałych jego stron, nie mają żadnej podstawy prawnej. Pkt. 70 „Wytycznych” mówi:
„Protokół głosowania, w dwóch egzemplarzach, podpisują wszyscy członkowie komisji obecni przy jego sporządzeniu(…).”
Zaś pkt. 71:
„W przypadku komisji, w których protokół został sporządzony ręcznie, wszyscy członkowie komisji obecni przy jego sporządzeniu parafują wszystkie strony protokołu (poza stroną na której składane są podpisy członków komisji).”
Z przepisu tego wynika zatem, że PKW wprawdzie nie nakazuje parafowania wszystkich stron protokołu komputerowego – wymóg ten dotyczy jedynie protokołu sporządzonego ręcznie – , ale i parafowania takiego nie zakazuje. Powołując się na funkcję gwarancyjną prawa – zapewniającą ochronę jednostki przed arbitralną ingerencją władzy publicznej w prawa jednostki – jeżeli określone postępowanie nie jest w sposób wyraźny zakazane, to jest ono dozwolone. Zgodnie z zasadą legalizmu natomiast, władza publiczna może działać jedynie w oparciu o istniejące normy prawne, wskazując przy tym podstawę prawną działań, które podejmuje. Podstawy tej do zakazania parafowania wszystkich stron protokołu po prostu tutaj brak. Urzędnik nie może powołać się także na interpretację rozszerzającą przepisu „Wytycznych”, gdyż ta przysługuje – zgodnie rzymską maksymą argumentum a maiori ad minus: cuius est condere eius interpretari – jedynie organowi owy przepis ustanawiającemu lub sądownictwu.