Czwartego czerwca na ulicach warszawy zademonstruje swoje niezadowolenie z rządów Prawa i Sprawiedliwości KO, PSL, Polska 2050 oraz Lewica. Celem tych środowisk politycznych jest zwycięstwo tak jak to było w 1989 i w maju 2004.

Dla jednych te daty kojarzone są z osiągnięciem celu jakim były pierwsze wybory w Polsce oraz wybór opcji politycznej, która obrała kurs poszukiwania rozwiązań dla wyzwań czasów współczesnych, a do nich należały decyzje i reakcje na ambicje Rosji a dla strony przeciwnej porozumienia Okrągłego Stołu oraz polityka na tak zwanych kolanach.

Polityka obecnego rządu wykazała się umiejętnością dalekosiężnego myślenia na wielu płaszczyznach takich jak 500 plus – odpowiednik niemieckiego Kindergeld, polepszenie sytuacji emerytów poprzez różne dodatki, reforma podatkowa.

W ostatnich latach Polska zaczęła odgrywać rolę gracza na arenie międzynarodowej jakim niewątpliwie sukcesem jest aktywna polityka na zachodzie i wschodzie. Wzmocnienie stosunków transatlantyckich na płaszczyźnie gospodarczej, bezpieczeństwa energetycznego oraz bezprecedensowej polityki rozbudowy i modernizacji wojska polskiego, inwestycje w infrastrukturę jak przekop Mierzei Wiślanej, Via Carpatia.

Istotnym elementem polityki jest wspieranie Ukrainy w wojnie z najeźdźcą rosyjskim, który ma aspiracje przywrócenia sytuacji sprzed 1989 roku a może i więcej jak powiedział nasz śp. Prezydent Lech Kaczyński w Gruzji po agresji Putina na ten kraj.

Czy dążenia do niezależności energetycznej od Rosji były wyłącznie marzeniem niewygodnej dla obecnych polityków opozycji oraz ich partnerów zagranicznych partii rządzącej?

Według powszechnej wiedzy politycy z obozu władzy byłego Kanclerza Niemiec Helmuta Kohla inaczej widzieli politykę wschodnią jak ich następca Gerhard Schröder oraz Angela Merkel.Mianowicie o wiele bardziej powściągliwą wobec wiązania się z Rosją.

Jednym z haseł jakie zamieścił lider zjednoczonej opozycji Donald Tusk przyrzeka o rozliczeniu PiS z każdego łajdactwa, z wszystkich ludzkich krzywd i tragedii, do jakich doprowadzili, sprawując władzę.

Dwanaście lat temu, rok po katastrofie w Smoleńsku do Pałacu Prezydenta został przyjęty prezydent Federacji Rosyjskiej Dimitrij Miedwiediew, który został przyjęty przez urzędującego prezydenta Bronisława Komorowskiego następującymi słowami:

„Szanowni Państwo, niedobra posucha w relacjach polsko rosyjskich dobiegła końca. Chciałem serdecznie jeszcze raz powitać prezydenta Federacji Rosyjskiej po długim okresie przerwy w relacjach na najwyższych szczeblach państw. Jestem przekonany, że rozpoczynamy nie tylko nowy rozdział w relacjach polsko rosyjskich, ale także dobry rozdział w relacjach polsko rosyjskich. W tej księdze, którą piszemy od 1000 lat we wzajemnych relacjach to na pewno będzie długa droga, ale tą drogą będziemy szli coraz szybciej i coraz jaśniej lepiej precyzowanymi celami.“

Tak więc los Polski ale też naszych sąsiadów Litwinów, Łotyszów, Estończyków i przede wszystkim Ukraińców będzie zależny w dużej mierze od wyboru koncepcji politycznej, która będzie z pewnością wyraźnie i dobitnie artykułowana 4 czerwca a koncepcją silnej i suwerennej polityki jaką prowadzi obóz Zjednoczonej Prawicy.

Źródło: Twitter Donald Tusk