Minęło już kilka tygodni jak fachowcy na ulicy Południowej wykonywali roboty ziemne pozostawiając po sobie dziurawą ulicę. Zasypali piachem i kamieniami i myślą, że tak można. Tak można skoro nikt z inwestorów na takie praktyki nie reaguje. Jak długo jeszcze mieszkańcy oraz przyjezdni mają niszczyć sobie auta. Czy odpowiedzialne za tą inwestycje organy nie interesuje pozostawiony stan nawierzchni?Czy tak mają wyglądać standardy w naszym mieście?

Tak wyglądało miejsce budowy obwodnicy trzy dni po fali kulminacyjnej, która nadeszła do Żywca 15 maja. Jeszcze w godzinach popołudniowych nic nie wskazywało na to, że ten dzień dla mieszkańców ulicy Handlowej stanie się koszmarem. Tej nocy została zamknięta przez sztab kryzysowy nowo wybudowana kładka na Sole. Pojawiły się wozy strażackie i policja. Ulica Handlowa stała się miejscem walki z żywiołem, który powoli wdzierał się na przyległe posesje. Burmistrz Żywca Antoni Szlagor osobiście był tej nocy nadzorując bezpośrednio prace służb. Jedna z mieszkanek posesji mówiła, że takiej sytuacji jak tylko tutaj mieszka nie było. Kiedy był wał nie obawiała się zalaniem. Pomimo akcji kładzenia worków z piaskiem woda przedostała się do pobliskich domów.
Na szczęście wszystkich mieszkańców miasta po ustaniu intensywnych opadów, woda zaczęła ustępować.

Takimi słowami rozpoczął swoją mowę na ul. Komorowskich dnia 1 maja Karol Stasica, cytując przy tym burmistrza Antoniego Szlagora przemawiającego na płycie rynku żywieckiego. Przypominał, że w tym roku przypada 10 rocznica przystąpienia Polski do grona państw Unii Europejskiej i że stało się to za rządów Leszka Millera oraz prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Mówił o tym, że ludzie lewicy przyczynili się do tego, aby w Polsce żyło się lepiej i dostatniej. Z nazwiska wymienił osoby publiczne (tj.: Mariana Ormańca, Starostę Żywieckiego Andrzeja Zielińskiego, Burmistrza Antoniego Szlagora), które dbają o interes publiczny. Przed tablicą, która została wmurowana 16.III.1962 r. mówił o robotnikach chcących u ówczesnych władz powiatu prosić o chleb i środki do życia. Zostali oni zaatakowani przez „policję sanacyjną”, która otworzyła ogień w ich kierunku w skutek czego zginęło pięć osób a wiele zostało rannych.
Jeszcze w tym samym – 1962 roku – władze powiatu powiesiły tablicę upamiętniającą te wypadki, a która obecnie dzięki życzliwości pana Wojciecha Wieczorka, któremu pan Stasica wyraził podziękowania za to, że została ona pięknie odrestaurowana mogą się co roku przy niej spotykać.
Coroczne obchody mają przypominać o tym, aby nigdy nie powtórzyły się wydarzenia z przed 82 lat: „Jesteśmy tu i będziemy tu zawsze co roku pamiętali o tych którzy zginęli za naszą i wolną sprawę za naszą piękną wspaniałą ojczyznę Polskę Ludową”. Na zakończenie, podziękował panu Marszałkowi Jaroszowi, Adamowi Zoniowi, a nade wszystko burmistrzowi za piękne słowa, które tworzą normalną ludzką rzeczywistość. Niech się zawsze święci pierwszego maja.

Radny Powiatu Franciszek Dybek od października ubiegłego roku stara się jak dotąd bezskutecznie dojść do prawdy stawiając pytania w jakim celu udała się tak liczna delegacja i za czyje pieniądze do białoruskiego Stolina.  W swoich skargach do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku Białej powoływał się na artykuł 51 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mówiący o prawie obywateli do uzyskiwania informacji o działalności organów  władzy publicznej, oraz osób pełniących funkcje publiczne. Kolegium uznało, że w zakresie którego dotyczy skarga na przewlekłość  postępowania Starosta pozostał w bezczynności, gdyż nie udzielił pełnej odpowiedzi na żądania zawarte we wniosku. Dlaczego Starosta uchyla się od pytań zadawanych przez Radnego? Czy działania Powiatu i jego przedstawicieli nie powinny być jasne i przejrzyste?

12 kwietnia o godzinie 19.30 w Domu Katolickim rozpoczęło się kolejne spotkanie z cyklu „Rozkręć wiarę”. Tym razem o swoich rowerowych wyprawach wraz z NINIWA Team opowiadał o. Tomasz Maniura – założyciel grupy, któremu nie brak pozytywnego myślenia, zapału do pracy oraz przede wszystkim ogromnych pokładów wiary.

Początki Niniwy to podróże.. dookoła parku. Integracja i stopniowe zwiększanie pokonywanego dystansu były głównymi celami owych, coraz dłuższych, wycieczek. Już od 2007 roku, dzięki rowerowemu zamiłowaniu członków ruchu, rozpoczęły się coroczne wyjazdy zagranicę. Pokonywanie niemal 200 km dziennie wydaje się czymś niewyobrażalnym i nieosiągalnym, jednak oni udowodnili, że przy samozaparciu i umiejętności pracy w grupie nie ma miejsc, których nie można odwiedzić za pomocą wyżej wymienionego środka transportu. Co fascynujące, uczestnikami wypraw nie są jedynie katolicy. Angażują się także niewierzący, którzy w wielu przypadkach doświadczają nawrócenia poprzez obcowanie z Ewangelią i modlitwą. Podczas spotkania ojciec Tomasz skupił się przede wszystkim na zeszłorocznej wyprawie na Syberię zorganizowanej z okazji 100-lecia istnienia kościoła w Wierszynie, gdzie zamieszkuje ludność polska. Myśląc o srogich rosyjskich warunkach, nie tylko klimatycznych, lecz także politycznych, wyobraźnia stopuje i przestrzega przed zbyt nierealistycznymi marzeniami. Jednakże czymże byłyby przyziemne cele pozbawione choćby odrobiny szaleństwa? Pokonanie niemal 8500 km w niespełna 2,5 miesiąca to imponujący wynik godny wielkiego podziwu. Osiągnięcie go było możliwe dzięki wyselekcjonowaniu zmobilizowanej grupy rowerzystów, którzy przeszli przez eliminacje, w których skład wchodziła wyprawa przygotowawcza. Wypracowanie odpowiedniego sposobu jazdy dwudziestu czterech śmiałków i wiara w to, że się uda, powiodły ich do Wierszyna. Podróż nie ominęła przeszkód i wielu trudności, aczkolwiek codzienne odczytywanie Słowa Bożego wzmacniało w uczestnikach wiarę o lepsze jutro. Nie doznali zawiedzenia. Rosjanie niejednokrotnie pokazali swoje nadzwyczaj gościnne oblicze, ciesząc się z możliwości przyjęcia NINIWY na swoim terenie. Szczególną otwartością wykazała się wieś Kamionka, na której polach grupa przebywała przez kilka dni ze względu na przepisowe zawiłości związane z przejazdem. Ojciec z radością wspominał ten pobyt oraz serdeczność charakteryzującą tamtejszą społeczność. Zapytany o cel tegorocznej wyprawy bez zastanowienia odparł, iż wybierają się na Księżyc. Mimo żartobliwego akcentu, wśród obecnych na sobotnim spotkaniu pojawiła się świadomość tego, że to kolejny dowód na brak nieosiągalnych celów. Przy wkładzie motywacji, zaangażowaniu w sprawę oraz nadziei każde postanowienie, zamiar są wykonalne. Grupa ojca Tomasza jest tego wspaniałym przykładem. Ich zbliżającą się wyprawę można naprawdę nazwać podróżą w kosmos, gdyż wybierają się w nieznane. To internauci śledzący poczynania uczestników będą na bieżąco wybierać następny cel spośród dostępnych na mapie pozycji. Ta niewątpliwie ekscytująca idea także zasługuje na uznanie. W końcu któż odważyłby zdecydować się na wyruszenie w daleką podróż bez konkretnie określonego planu, będącego serią niespodzianek szykowaną przez głosujących? Właśnie NINIWA! Dzielność ducha tego Teamu sprawia, że mentalnie przygotowani są na wszystko. Tegoroczne doświadczenie z pewnością pozostawi w sercach członków nową dawkę niegasnącego optymizmu, który jeszcze bardziej poszerzy ich horyzonty.

Wyjazdy grupy o. Tomasza Maniury to nie tylko zdobywanie wyznaczonych punktów docelowych. To także walka o wzmocnienie wiary w siebie oraz innych. Walka, która nie jest destrukcyjną wojną, lecz napędzeniem mobilizujących bodźców, mających dobroczynny wpływ na wiele aspektów życia. Nie tylko tych rowerowych. Ludzie tacy jak ojciec Tomasz oraz jego rowerowa grupa są potężną inspiracją. To prężnie działający zespół, który posiada przyświecający idei cel, dlatego warto śledzić poczynania NINIWY, zapoznać się z ruchem oraz zainteresować się ich działalnością. Grupie życzymy dalszej wytrwałości oraz tego, by szykująca się wyprawa „na Księżyc” pełna była pozytywnych, uskrzydlających doświadczeń.

Zuzanna Kumorek

źródło: rozkrecwiare@gmail.com

Zabłocie jest jednym z nielicznych terenów, gdzie znajduje się strefa ekonomiczna dla żywieckich firm z tradycją, ale również dla firm, które się osiedliły w Żywcu i stanowią ważny potencjał gospodarczy dla tego rejonu. Są często dobrą wizytówką dla Żywca w kraju i za granicą. Do takich firm na pewno zaliczają się Browary Żywieckie, Ponar Sp. z o.o., BOLIX SA, Hutchingson Poland Sp. z o.o. i nie tylko.

Wszystkie firmy zajmujące się produkcją muszą wyprodukowany towar dowieźć do odbiorcy lub przywieźć zakupiony surowiec. Aby było to możliwe, potrzebny jest własny transport lub podnajęty spedytor, który wykona daną usługę. Do tej pory funkcjonowało to jako tako, tylko dlaczego nie mogłoby być lepiej i dlaczego na terenie Żywca nie ma nowych inwestorów? Otóż do tej pory nie zadbano o to, żeby znalazł się zjazd z obwodnicy S-69 na ulicę Leśniankę, co by pozwoliło na szybsze przemieszczanie się pojazdów ciężarowych. Obecnie stoją w korkach i obciążają dodatkowo miasto spalinami, co nie przynosi żadnego pożytku dla firm ani dla środowiska. W przeszłości wyszła nawet inicjatywa od  firmy Hutchinson Poland, która chciała partycypować w kosztach budowy zjazdu z obwodnicy na Leśnianke. Takiej zgody nie wyraziła Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad. Jeden z poważnych przedsiębiorców mówi, iż miasto nic nie robi dla przedsiębiorców.

Tutaj pracuje parę tysięcy osób, a mogłoby więcej.  Ten rok będzie dla wielu firm osiągających wielomilionowe obroty bardzo ciężkim okresem. Każdy sobie zdaje sprawę, że zamknięcie mostu przy braku drogi ekspresowej S-69 z brakiem zjazdu na teren strefy przemysłowej spowoduje gigantyczne korki, z których nie będzie można się wydostać. To spowoduje, że wyjazd będzie okupiony wielogodzinnym staniem w korkach. Kogo z przedsiębiorców będzie na to stać? Czy władze tego miasta mogą sobie pozwolić na decyzję zamykania firm, które są dla tego regionu gwarancją egzystencji dla wielu tysięcy mieszkańców?

Klub Gazety Polskiej w Żywcu dołącza się do akcji Polska upomina się o honor i godność generała Rzeczypospolitej ! Generał Błasik dowódca sił powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej zginął tragicznie

10 kwietnia 2010 roku w katastrofie w Smoleńsku

13 kwietnia 1971 roku Prezydium MRN w Żywcu na wniosek Obywatelskiego Komitetu Aktywizacji m. Żywca podjęło 43 lata temu uchwałę, by wydać „Medal

Za Zasługi Dla Miasta Żywca”, który będzie przyznawany za szczególne zasługi dla rozwoju miasta. Został zatwierdzony regulamin Medalu, który określił, że będzie on przyznawany za szczególne zasługi dla rozwoju miasta, a to:

a) za szczególny wkład  pracy w rozwój gospodarczy miasta

b) za szczególne osiągnięcia w rozwoju nauki, kultury i sztuki, sportu

     i turystyki na terenie miasta

c) za opracowywanie i wydanie publikacji naukowych o mieście

d) za szczególny wkład pracy w organizacji i realizacji czynów społecznych

e) za popularyzację miasta drogą różnego rodzaju publikacji

f) zakładom pracy za szczególne osiągnięcia przemysłu zlokalizowanego w

   mieście, zwłaszcza w zakresie eksportu wyrobów żywieckich

Prezydium MRN zastrzegło sobie, że o ile uzna za wskazane i celowe, może zdecydować doraźnie o przyznaniu medalu z innej okazji, a w szczególności za wyjątkowe czyny obywatelskie.

Udało się ustalić niektóre osoby, które od dnia wprowadzenia medalu miały zaszczyt go otrzymać:

Binek Włodzimierz                                      

Brodka Jan

Dobosz Stanisław

Gąsiorek Leon

Gąsior Karol

Gdula Andrzej

Gizicki Mieczysław

Gizicki Zdzisław

Iwanek Genowefa

Janik Jan

Kręcina Zdzisław

Kowalski Stanisław

Kucharczyk Antoni

Kupczak Adam

Latasz Jerzy Władysław

Matlakiewicz Antoni

Maultz Ewa

Maultz Wenancjusz

Micorek Czesław

Miodońska Wanda

Rączka Zofia

Semik Kazimierz

Sporek Tadeusz

Stanik Czesław

Stec Michał Antoni

Teuchman Wiśniowska Aleksandra Maria

Tomaszek Józef

Urbaniec Antoni

Woźniak Hieronim

Zajiczek Władysław

Żywotko Henryk

Organizacje i inne:

Zespół Pieśni i Tańca Pilsko

„ZIEMIA ŻYWIECKA” – Zespół Pieśni i Tańca

Spółdzielnia Mieszkaniowa „Gronie”

Gazeta Żywiecka

źródło: Karta Groni,” Życiorysy na Żywiecczyźnie pisane”

Firma Rubau Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w ubiegłym roku wygrała przetarg na budowę tak zwanej obwodnicy łączącej Aleje Jana Pawła II z ulicą Witosa. Ten odcinek drogi ma kończyć się ponownym rondem w Żywcu.Ma być budowany też most na Sole, który miał być zamknięty w grudniu ubiegłego roku, później w styczniu i tak dalej. W międzyczasie pojawiła się tablica informacyjna  „Budujemy dla was!” Data zakończenia inwestycji 15 listopada 2014 roku. Dzisiaj mamy już 05 kwietnia i jest następne przesunięcie czasu. Do podanego terminu zakończenia budowy zostało dokładnie osiem miesięcy i pięć dni. Pytania które zostały postawione firmie RUBAU wprowadziły najprawdopodobniej w zakłopotanie. 

Te same pytania postawione zostały Burmistrzowi, który skierował je dalej do Zarządu Dróg i Mostów w Katowicach. Nie tak dawno w Dzienniku Zachodnim pojawił się dodatek specjalny dotyczący tej inwestycji na cztery pełne strony,na których prezentował się Burmistrz,  oraz firma Rubau. Nie wiadomo ile kosztował ten dodatek podatnika,  ale okazuje się że ani firma Rubau, ani Burmistrz nie potrafią odpowiedzieć, czy podany termin zakończenia inwestycji uważają za realny? Być może polskie firmy i polscy inżynierowie potrafią czynić  „cuda.” W innych miejscach budowa mostu o podobnej konstrukcji trwała od czerwca 1994 roku do grudnia 1995 roku. Szerokość 21,50m, rozpiętość 63,83m, całkowity ciężar 1100 t. Koszt całkowity 6,90 mln DM. Dlaczego Rubau nie odpowiada ile ma kosztować z osobna wybudowanie mostu, ronda i obwodnicy?  Firma o tak wielkiej renomie jako główny wykonawca powinna wiedzieć za ile dane dzieło wykonuje i ile firm ma w tym przedsięwzięciu brać udział. Skoro milczy, to czy nie staniemy się świadkami, że w samym środku miasta stanie nagle budowa jak to jest z S-69?

Klub Gazety Polskiej w Żywcu zachęca do wzięcia udziału w obchodach IV ROCZNICY TRAGEDII NARODOWEJ POD SMOLEŃSKIEM

10 kwietnia (czwartek)
godz. 18.00 Msza Święta w Katedrze N.N.M.P. w Żywcu w intencji Ofiar katastrofy

Po zakończeniu Mszy Świętej nastąpi złożenie kwiatów oraz zapalenie zniczy na płycie rynku w Żywcu.
Prosimy o zabranie ze sobą symbolicznego znicza

11 kwietnia (piątek)
godz. 17.00 w Miejskim Centrum Kultury w Żywcu odbędzie się projekcja filmu Anity Gargas pt. „Anatomia Upadku 2”.

Na projekcję filmu zapraszają Poseł na Sejm RP Stanisław Pięta, Klub
Patriotyczny im. por. Antoniego Bieguna „Sztubaka” oraz KSM w
Ślemieniu.