Do charakterystyki sympatii politycznych elektoratów kandydatów na burmistrza miasta posłużyła regresja liniowa wieloraka, w której zmienną zależną była liczba głosów na poszczególny komitet w wyborach do sejmiku wojewódzkiego a zmiennymi niezależnymi – liczby głosów uzyskanych przez kandydatów w komisjach obwodowych. W przeciwieństwie do głosowania na burmistrza miasta gdzie odbyły się dwie tury, pamiętać należy że liczba wyborców wskazywanych przez model regresji musi zgadzać się z liczbą wyborców oddających głos na danego kandydata oraz komitet wyborczy ugrupowania w wyborach do sejmiku wojewódzkiego. Suma współczynników poparcia wśród wyborców danego kandydata na burmistrza głosujących na wszystkie partie polityczne powinna być równa 1. Podobnie suma głosów uzyskanych od wyborców poszczególnych kandydatów w głosowaniu na daną partię polityczną powinna się zgadzać z rzeczywistą liczbą głosów otrzymanych przez ugrupowanie. Współczynniki poparcia od poszczególnych kandydatów na konkretne ugrupowanie w wyborach do sejmiku muszą mieścić się w zakresie od 0 do 1. Takich założeń nie ma w stosowanej funkcji arkusza, jeśli więc model wybiera wartość danego współczynnika, jest to wartość oczekiwana pewnego rozkładu normalnego. Przykładowo, wyniki ujemne oznaczają tylko środek możliwego przedziału, którego szerokość określona jest przez wariancję. Aby dopasować wyniki modelu do rzeczywistych warunków należy więc znaleźć kryterium pozwalające na korektę wartości oczekiwanej tak, aby mogła odpowiadać najbardziej prawdopodobnemu zbiorowi wskaźników poparcia. Przy dość mocnym założeniu niezależności zmiennych oznacza to minimalizację iloczynu funkcji gęstości prawdopodobieństwa wraz z wyżej wymienionymi urealnieniami (obliczone współczynniki powinny odtwarzać rzeczywiste wyniki wyborów i mieścić się w przedziale od 0 do 1), co matematycznie sprowadza się do wyznaczenia pewnego ekstremum warunkowego funkcji wielu zmiennych.
Mówiąc obrazowo, znając statystyczną podpowiedź, którą daje łatwo dostępne w arkuszu kalkulacyjnym narzędzie regresji liniowej, trzeba jeszcze wybrać wariant podziału głosów zgodny z wynikami wyborów i jak najmniej odbiegający od liczb podanych w podpowiedzi. Opisana metoda prowadzi więc do bardzo wielu różnych rozwiązań o prawie równym prawdopodobieństwie.
W jednym z nich można przyjąć że 63% wyborców Andrzeja Widzyka głosowało na PiS a dla KO, lewicy, TD i Konfederacji jego wyborcy to mniej niż 5% ogółu (w przypadku KO prawdopodobieństwo takiej możliwości przekracza 93%). Z obliczeń wynika też, że 36% elektoratu w wyborach do sejmiku nie oddało głosów na żaden z pięciu największych komitetów wyborczych.
32% wyborców Antoniego Szlagora poparło PiS na poziomie województwa, jeszcze więcej, bo dokładnie 1/3, okazało się być wyborcami KO. Nieco ponad 17% wyborców Antoniego Szlagora z pierwszej tury głosowało na lewicę, 8% na trzecią drogę a 5% na Konfederację. Wyborcy pozostałych ugrupowań kandydujących do sejmiku stanowili mniej niż 5%.
13% wyborców Szymona Piątka w pierwszej turze poparło PiS, 23% głosowało na KO, 21% na lewicę, 29% na TD, 10% na Konfederację zaś 2% na pozostałe komitety wyborcze.
20% wyborców Joanny Ostrowskiej głosowało na PiS, 54% na KO, 7% na Konfederację, 15% na komitety wyborcze, które na poziomie krajowym nie uczestniczyły w podziale mandatów. Kandydatkę poparło mniej niż 5%, wyborców lewicy i mniej niż 5% wyborców TD. Wskaźnik poparcia od lewicy, obliczony na podstawie modelu regresji przed korektą „urealniającą”, ma wartość ujemną i jest to jedyny taki przypadek spośród analizowanych komitetów wyborczych i zbiorczej grupy w której znaleźli się wyborcy wszystkich ugrupowań bez reprezentacji w sejmiku wojewódzkim. Drugą istotną rzeczą jest fakt że w głosowaniu na kandydatów do sejmiku województwa śląskiego zdecydowaną większość głosów lewicy otrzymał Adam Zoń. Można więc przyjąć założenie że wyborcy Adama Zonia stali się zalążkiem elektoratu negatywnego Joanny Ostrowskiej i to między innymi oni przyczynili się, że część wyborców lewicy głosujących w pierwszej turze na Szymona Piątka oddała głos w drugiej turze na urzędującego burmistrza.
Zdjęcie – Dziennik Zachodni
